Edwarda Hoppera

Edward Hopper (ur. 22 lipca 1882 w Nyack w stanie Nowy Jork, zm. 15 maja 1967 w Nowym Jorku) – amerykański malarz, którego realistyczne przedstawienia codziennych scen miejskich szokują widza i pozwalają mu dostrzec dziwność znajomego otoczenia. Wywarł silny wpływ na pop-arta i malarzy neorealistów lat 60. i 70. Hopper początkowo kształcił się jako ilustrator, ale w latach 1901-1906 studiował malarstwo pod kierunkiem Roberta Henriego, członka grupy malarzy zwanej szkołą Ashcana. W latach 1906-1910 Hopper trzykrotnie podróżował do Europy, ale pozostał niewzruszony pracami eksperymentalnymi, które kwitły w tym czasie we Francji i kontynuował wytyczanie własnego kursu artystycznego przez całą swoją karierę. Chociaż wystawiał obrazy na Armory Show w 1913 roku, większość czasu spędzał na sztuce reklamowej i akwafortach ilustracyjnych aż do 1924 roku. Następnie zaczął tworzyć akwarele, takie jak Czytanie modeli (1925), a także obrazy olejne. Podobnie jak malarze ze szkoły Ashcan, Hopper malował przyziemne rzeczy życia w mieście. Jednak w przeciwieństwie do ich luźno zorganizowanych, tętniących życiem obrazów, jego Dom przy torach kolejowych (1925) i Pokój na Brooklynie (1932) przedstawiają ciche, anonimowe postacie i surowe geometryczne kształty w migawkowych kompozycjach, które tworzą nieuniknione poczucie samotności. Ta izolacja badanych została wzmocniona przez charakterystyczne dla Hoppera użycie światła do izolowania ludzi i obiektów w przestrzeni, czy to w ostrym świetle poranka (Early Sunday Morning, 1930), czy w upiornym świetle całonocnej kawiarni (Nighthawks, 1942).