Józefa Beuysa

*Joseph Beuys: prace mają zazwyczaj niekonwencjonalny charakter: często wywołują w widzu silną opinię. Awangardowa twórczość Beuysa jest często opisywana jako silnie konceptualna: dla niego ważniejsza była skuteczna transmisja jego idei niż osobiste, manualne opracowanie jego dzieł. Na przykład opracowanie może być również wykonane przez techników i rzemieślników. Stworzył łącznie ponad 15 000 prac. Zapytany o to, Beuys wymienił swoją "rzeźbę społeczną" jako najważniejsze dzieło sztuki. Jest to radykalna teoria sztuki, w której każdy człowiek może uczestniczyć i jest odpowiedzialny za jakość społeczeństwa, w którym żyje. We współpracy z Klausem Staeckiem publikował edycje graficzne, takie jak litografie, plakaty, książki, filmy wideo i serie pocztówek, w tym mapy wykonane z drewna i filcu. Wykonywał instalacje w muzeach i wystawiał przedmioty osobiste w gablotach. Niektóre z jego rzeźb zostały wykonane w brązie. Przykładami znanych prac Josepha Beuysa są: Jak wytłumaczyć obrazy martwemu zającowi (1965), akcja z martwym zającem w galerii Schmela w Düsseldorfie; "Filcowy garnitur" (1970), garnitur składający się ze spodni i marynarki wykonanej z filcu; "Kocham Amerykę, a Ameryka kocha mnie" (1974), performans, w którym zamknął się w klatce z kojotem w galerii w Nowym Jorku na pięć dni; oraz rzeźby zwane "tłustym kącikiem" (Fettecke): masy tłuszczu umieszczone w kącie pokoju, na krześle lub w kartonie. Bardzo ważnym dziełem w twórczości Beuysa jest instalacja "Voglie vedere i miei montagne" znajdująca się w zbiorach Van Abbemuseum. Tytuł nawiązuje do słów wypowiedzianych przez XIX-wiecznego malarza Giovanniego Segantiniego na łożu śmierci: "Voglio vedere le mie montagne" ("Chcę zobaczyć moje góry").